Árið gert upp

Þetta var um margt merkilegt ár hjá mér. Í hnotskurn gerðist þetta:

• Ég missti vinnuna.
• Ég byrjaði að blogga.
• Ég settist á skólabekk.
• Ég fékk nýja vinnu.
• Ég ferðaðist mikið, bæði innanlands og utan.

Af þessu má sjá að árið var þrátt fyrir allt gott - það var í öllu falli engin lognmolla. "Det rör på sig" eins og sænskurinn segir. Það er stundum sagt að í öllum breytingum felist tækifæri. Það er auðvitað ekki spurning að það á við í mínu tilviki. Breytingarnar hafa þrátt fyrir allt orðið til góðs, og maður kemur öflugari og sterkari út úr þessu öllu.

Þegar einhver annar en maður sjálfur ákveðum að maður skula hætta í starfi sem maður hefur helgað sig um nokkura ára skeið og telur sig ekki vera búinn að ljúka verkefninu sem manni var falið verður maður súr. Ergilegur og pirraður. Sár. Sérstaklega vegna þess hvernig að málum var staðið. Þetta tekur sinn toll, maður dregst með þetta í hugarfylgsninu hvort sem manni líkar það betur eða ver, svo það er eins gott að taka sig núna til og hreinsa þennan ófögnuð út í eitt skipti fyrir öll. Einhver frægur maður sagði einhvern tíma eitthvað á þá leið að eftir því sem hann kynntist mönnunum betur þeim mun vænna þætti honum um hundinn sinn. Það getur vafalaust átt við í mínu tilviki þegar misvitrir sveitarstjórnarmenn eru annars vegar, einkum þeir sem nýlega höfðu komist í meirihluta en hrökkluðust síðan úr embætti vegna aulaháttar og lélegra vinnubragða.

Það er dapurlegt að fylgjast með gamla vinnustaðnum og sjá hvernig hver höndin er upp á móti annarri og menn í endalausum hjaðningarvígum. Hvenær ætlar þessu ástandi að linna? Hvernig stendur á því að eigendur þessa fyrirtækis láta endalaust reka á reiðanum, af hverju er ekki gripið til markvissrar mótspyrnu og þróuninni snúið við? Þegar maður hittir gamla vinnufélaga og spyr hvernig þeir hafi það og hvað sé að frétta, eru helstu svörin þessi:  ".... æi þetta er alveg skelfilegt ástand" eða "... nú bíður maður eftir að komast á eftirlaun" eða "... sennilega verður þetta aldrei gott" og fleira í þeim dúr. Skattborgarar höfuðborgarsvæðisins borga hátt í tvo miljarða króna á ári með þessum rekstri - og enginn segir neitt, enginn gerir neitt. Allir sveitarstjórnarmenn á höfuðborgarsvæðinu (með örfáum undantekningum) eru meira og minna algjörlega áhugalausir um þessa starfsemi og á meðan flýtur fleyið sofandi að feigðarósi. Það er ekki að búast við glæstum sigrum og góðum árangri meðan aðstæður eru eins og raun ber vitni. Það er hins vegar leið út úr þessum ógöngum, það þarf einungis að taka á málunum á viðeigandi hátt og taka stefnumarkandi ákvarðanir sem losa fyrirtækið úr þessum heljargreipum. Vonandi tekst það áður en það verður of seint.

Og hana nú.

Að öðru leyti er gott ár að baki. Frábært að vera kominn í nám, MBA námið er í senn gefandi og krefjandi. Einstaklega skemmtilegur og fjölbreyttur hópur frábærra einstaklinga sem leggur stund á námið og maður kynnist mörgu góðu fólki og stofnað er til vináttu sem maður hefur á tilfinningunni að eigi eftir að endast manni út lífið. Nýtt starf er skemmtilegt og spennandi, þó algjörlega ólíkt öllu sem ég hefur áður fengist við. Ég hlakka til að takast á við verkefnin, þau eru fjölbreytt, krefjandi og spennandi. Samstarfsfólkið er frábært - valinn maður í hverju rúmi.

Ég tek fagnandi á móti nýju ári, sem vonandi felur í sér fullt af spennandi tækifærum og skemmtilegum verkefnum. Það verður gaman. Gleðilegt ár!

 

Athugasemdir

[Berglind Steinsdóttir, 30.12.2007 kl. 23:31]

Pssst, ég er þvílíkt búin að reyna að mennta mig í strætóferðum í haust, þetta er völundarhús (en ég er ekki alveg viss hvernig það var í fyrravetur (ég veit hvar þú varst að vinna, psst)).

Kveðja frá leiðsögumanni,

[Berglind Steinsdóttir, 30.12.2007 kl. 23:54]

Hey, ég gleymdi að segja til lukku með nýju vinnuna sem er ástæða athugasemdarinnar.

[Hjalti Garðarsson, 31.12.2007 kl. 03:50]

Sæll Ásgeir.

Ég veit nákvæmlega um hvað þú ert að tala með súrheitin og misvitra sveitarstjórnarmenn.  Ég fór í gegnum sama ferli og þú, hjá sama fyrirtæki og þú, árið 1994.  Hjá mér var bara úr miklu lægri söðli að falla, þannig að lendingin var mjög mjúk.

Ég óska þér og þínum alls hins besta á komandi ári.

[Gunnlaugur B Ólafsson, 31.12.2007 kl. 12:49]

Áhugaverð lesning - best að segja hug sinn þegar hreingerningar eru í gangi - Gæfuríkt nýtt ár - Kærar kveðjur

[Heidi Strand, 31.12.2007 kl. 15:39]

Góður pistill hjá þér.
Gleðilegt ár og takk fyrir bloggvínáttuna á árinu.

[Sigurður Hreiðar, 1.1.2008 kl. 14:24]

Gleðilegt nýár gamli kunningi, og þakka fyrir allt gamalt og gott. -- Vandi strætó felst áreiðanlega í því að þar eru of margir að ráða. Best væri að setja þar upp „menntað einveldi“. (Er samt ekki að bjóða mig fram -- hef eins og þú veist manna best árum saman verið haldinn strætófóbíu.)

Góð kveðja í bæinn

[Kjartan Pálmarsson, 2.1.2008 kl. 22:42]

Sæll Ásgeir minn! Þér og þinni fjölskyldu óska ég gleði og gæfu á nýju ári, um leið og ég þakka þér fyrir gott samstarf á okkar gamla ,,góða'' vinnustað, en fyrst þú nefnir það, þá vona ég að þetta fara að skána hjá þeim gulu, í það minnsta áður en yngstu menn fara á eftirlaun, en meðan ég er ekki spurður um hvað má betur fara verða menn bara að taka skrefið með blindrastafnum áfram.

Bestu kveðjur

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 9.1.2008 kl. 18:49]

Ég var fyrst núna að sjá pistilinn þinn Ásgeir.

Ég er svo heppinn að vera laus úr prísundinni þótt um alvarleg veikindi sé að ræða.

Hjá Strætó þarf að taka til hendinni. Nokkrir millistjórnendur ala á sundrungu og óánægju og beita trúnaðarmönnum (fyrrv.) og öðrum vagnstjórum (misvitrum) fyrir sig. Þetta veistu allt svo ég þarf ekki að tíunda það. Aðrir þurfa að vita að þessir menn stunda skipulagða skemmdarstarfsemi sem verður að stöðva.

Þeir leggja menn í einelti og komast upp með það; óhamingja starfsmanna og fjölskyldna þeirra er ómæld.

Núna síðast leggja þeir til atlögu við mannorð eiginkonu framkvæmdastjórans.

Fjarvera ótal margra starfsmanna frá vinnu er vegna þessa rumpulýðs og kostar skattgreiðendur fúlgur fjár.

Þetta er versti vinnustaður sem ég hef kynnst og allt vegna þessara "litlu kalla".

Gott er að sjá að þér vegnar vel.

Þú átt það skilið.